Cismi Civar Manolya Şiiri - Seyfi Karaca

Durmadan büyür batiya dogru güney
Kuzeye cekilerek doguyu labaratuarlara ve tüplere deneyip koymadan
Ne perikles ne solon ne de bir baskasi
Ne düsü ne düsünceyi ne duyguyu ne davranisi
Cözümsüzmüs gibi duran herseye kanun nizam sinayan erkten otoriteden
Insan dogurtmaya calisarak kurak bir kundagin
Yatay dikey eksen odak kesit yahut formatlarini
Kazanci kaybettikce yerine geldigini sanan kit kanaatsizligin akli fikriyle
Mekan tanimlamasi cikarimlayan maddesiz manasiz söz yahut
Ifadeye cagrilmis kayit disi karakolculugun
Örtüsü kalibi soykasi kendine kalan ölcüsü tartisi bozuk dengelerde
Hicligi ve yoklugu araya sokup hizaya getirir gibi
Kapicisi ve bekcisi cok her catlakta soguk sizintilarin devreye girdigi
Herseyin alt katinda oturan dünyaya üst makamlarda tabela asip
Kelimelerin tasimadigi kavramsizliklara yüklere kargasalara
Kuzey bati tarafindan yer göstererek günese ve rüzgara
Tespit
Tesis
Tonga
Tirip…
Durmadan hüngür hüngür aglatmak icinse yildirimlari üstüne fisekleyerek
Hersey sanilandan cabuk büyür kocaman olur
Bunlar ufak tefek bos seyler eveleyip geveleyenler
Kendini ciddi ciddi sanip aldanip avunup
Etiketi ucuz beles bedavaya ciddi ciddi tüketip harcayanlar
Sasirir bile hali vakti asli esasi yok insan kuluckalama türevinden
Cünkü saat hep kurdugu yordugu niyet maksada göre cinlar calar
Derli toplu huzura keyfe hazza veya fenasi darmadumana
Kostak kim kaltak neci bel kirip kalca oynatip dudaktan öpüsen
Cirilciplak soyunmus laflasmalarla baldir bacak kiz kadin
O civarlarda bir yerde hergelece
Hayattan alacagi olacak sekilde umuru emegi tasasi yoktuysa
Defterde cogalarak büyür alfabesiz yazi, dumani tüterek haberi bile olmaz
O civarlarda bir yerde hersey kücükten büyüge dogru
Manolya sana rahmet..
Dal dökmüs yaprak sarartmis uf olmus bile uffff
Topragin altini üstünü
Bilmeyen bilenden okusun da anlasin diye..

Nisan / 21