biliyor musun?
nerden bileceksin...
sana olan sevgimin hiç eksilmediğini,
hep buradasın,
hiç gitmemiş gibi...
her sabah gün seninle başlıyor,
odanın içi bir anda sen doluyor.
bahçedeki çiçekler,
inanmayacaksın sen kokuyor.
salkım söğüt, hatırladın mı?
boynu bükük!
sen buradayken de öyleydi.
oda özlüyor,
gölgesinde yaşanan, tükenmez sanılan sevgiyi...
için için ağlıyor...
ve kırlangıçlar;
bozdular yuvalarını, terk ettiler
sevgi olmayan yerde durmuyorlar...
sende terk edip gittin sevgini,
kırlangıçlarda gitti.
peki, ben niye hala buradayım...
ekim 2005
Aytekin OrhanKayıt Tarihi : 5.12.2005 21:19:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!