izimi bırakıp güneşe
rüzgarla sevişiyorum
hayata yol açmaya
__sesimle
dökülüyor eteğimdeki taşlar
topluyor
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Özgül ağırlığı yitip giden avazlar, çillenmiş kelimeler.
Buldum ve duydum.
O çillenmiş kelimeleri kandil ışığında dinlerken karanlıktan elinde çıra insanlar geçti uğuldayarak.
Yetmez Erlaçin'in kalbinde karılan harçlara sular ve taşlar.
Sevgili Naime Erlaçin:
Düşündürücü akıcı etkili ve güzel bir şiirdi
Tebrik eder başarınızın devamını dilerim.
Sevgi ve saygılarımla.
Her şey gönlünüzce olsun.
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta