Doğayı kirleten sen. Su kaynaklarını kirleten sen. Ormanları yakan sen. Çip takılan biz, Su Samurlari yunuslar balinalar, boz ayılar, zebralar, leylekler... Hadi oradan çiptir git artık be insanoğlu... Neymiş efendim balinaları, yunusları, boz ayıları, leylekleri takip ediyorlarmış. Niye sebep ne? Leyleğin özel hayatını mı merak ediyorsun? Leylek sana çip takıp, seni takip ediyor mu? Ailesinde kaç kişi var? Çocuklarının kaçı kız kaçı erkek leylek... Boyları ne kadar, huyları nasıl? Çok mu merak ediyorsun bunları?
Yahu başka işin gücün yok mu senin be insanoğlu? Zırt pırt hayvanlara çip takacağına, vahşileşen insanları nasıl ehlileştirir, yola getiririm, onun hesabını yap bir kerede... Denizleri, gölleri kirleten sen. Havaya zehirli gazları salan sen. Irmakları sanayi atıkları ile yaşanmaz kılan sen. Her şeyi hallettin, dünyayı düzelttin de bir hayvanlara çip takmaya mı geldi sıra?
Yaşamak için yiyen masum hayvanlar, yemek için yaşayan ve de yeri geldi mi vahşileşen gezegenimizin zaman zaman akıllı olarak algıladığı ancak zaman zaman da aptalın aptalı olan bir varlık, insan oğlu insan...
Rahat bırakın artık doğayı ve o doğada özgürce salınan hayvanları... En vahşi dediğiniz aslan bile, timsah bile aç değilse eğer çok fazla, tutup da bir insana, canlıya saldırmaz... Ama sen, sen öyle misin, insanoğlu? Karnın doysa da bir türlü gözün doymuyor. Hep daha fazla hep daha fazla diye diye ömür tüketiyorsun... Eninde sonunda bir avuç toprak doyuracak gözünü de o gerçeği de hep göz ardı ediyorsun ta ki son nefese kadar...
Tamamını Oku
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta