Çıplak Komünizm Şiiri - Mehmet Can Şan

şimdilerde
bana çok benzeyen bir ayyaş
göğüslerinin dudaklarımla buluşmasını
Farsça ya da biraz sarhoşça
sana anlatabilirdi
ellerini çek ve utanma
çünkü hiçbir ressam bunu artık resmedemez
veya hiçbir şair bunu tarihe not düşemezdi

veya sen
hapsolunmuş bir yorgan altı mübadelesindeyken
kasıklarının gerilişiyle kutladığım
daimi aşk zaferinde
orada ilelebet yaşayacak bir medeniyetin sıcaklığının
inlemelerle kuruluşuna
büyük harflerle kurşunlanışına
şahit olabilirdin
ve ikimizde bilirdik
komünizm daima kaybederdi

hatta biz
yarın tahttan indirilecek çelimsiz aşk kralının
haksız olan bu emre
saygısından susuşunu
dudaklarımı kanatmana izin vererek
protesto edebilirdik
ve o zaman
hızlanan nefesinin uyumlu ritmine
birkaç özgüvenli nota bulabilecek ellerim
istisnasız hedefi olurdu ellerinin

dedi
artık bileklerini kaşındıran bir ses
çünkü ne yıldızlar kurtarırdı bizi
ne gülünç kutsal komünizm
bildiğim tek şey
memelerini emmenin verdiği zevk,
saf medeniyetin amansız bir çağ hastalığı;
ölen insanların fermanıysa
onlara değen dudaklarımdı
asla unutma ki
o ilkellikteki bir toplumu
vebayla cezalandıran Tanrı
bizi hiç tanımamıştı

Mersin / 02.02.19