cesetlerinden cinnetler devşirdiğim bu kent
-ben ölürüm ah gülüm- cennete döner bir gün
ömrümün hikayesi buğulu bir intihar
bu titrek aydınlığım apansız söner bir gün
dünya değirmeninde kavrulmuş bir türküyüm
yarı açık perdeler yüzüme iner bir gün
canlı geldi bedenim cesur bir cinayete
tabutum toparlanır acılar diner bir gün
koy kıblene kalbini secde vur tabut üzre
ömrümüz musallada bu hüznü yener bir gün
zaten neyimiz kaldı bu yorgun bedenimiz
körpecik omuzlara usulca biner bir gün
babam kimin katili ben kimin maktulüyüm
şol böcek aşireti belki de siner bir gün
eziyeti banadır gözü kanlı gecenin
ben ölürüm bu dünya cennete döner bir gün
'İnsan Bir Yalnızlıktır'
Sefa KaplanKayıt Tarihi : 23.10.2001 02:56:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
O zaman bir daha söylüyorum,kusmukçu,ceninci,intiharcı,tabutçu şairlerin sağı solu yok.Bu bir moda galiba,sen neden üstüne alındın ki güzel Ağabeyim.
Çok acayip doğrusu...Bırakalım neyin sırıttığına sırıtmadığına sessiz çoğunluk karar versin.
Hayırlı geceler hocam.Allah rahatlık versin.
Ölümün sonsuz bir muhabbete açılan kapı olduğunu düşünürseniz ölümü anmakla karamsarlığa kapılmazsınız.ölümü yok oluş şeklinde düşünürseniz elbette karamsarlık sebebi olur hocam bu yönden haklısınız.Bendeniz de rakı muhabbetlerinin arabesk olduğunu düşünüyorum,Aklıma şerhoşların yaptığı trafik kazaları vs.vs. geliyor
Birbirimizin düşüncelerine saygılı olalım lütfen.
Yok kusmukmuş falan filan size yakıştıramıyorum vesselam.
@..
TÜM YORUMLAR (61)