Cingildakli Aynalara Şiiri - Seyfi Karaca

Yakilmis kinadan hayal calimiydi sanki
Okuntusuz davetin yoksul rengini belli ederek
Sallanip duran mendilin durgun limanlara ve yorgun trenlere dogru
Parkin arkasinda eski fabrikalar semtinde
Duragin arkasindaki bahce gelene gidene karsi sirilsiklam sonbahar
Kendiliginden sararip solarak gülümsün
Daha cok da karanfilim dedikleriyle
Ne demeye ne olacaksa sanki,
Yanan ormanlardan yeserip fiskiran sökün
Ve irmaklar kurnasiz musluksuz dertli dolap caglayanlarindan
Eser durur rüzgar toza topraga
Dünyaya gec kalmis bütün yolculardan dahi ilk ve önceden
Gün aydinlanir ay söner maskesi düser dökülür insanin..
Tek tas yüksügümü kendim taktim kendime tamponlu gelini
Kirikosuz dampersiz güveyle karistirip kurcalamaya,
Kendi mezarimin tasini munussuz muhtacsiz kendim ördüm diktim tarzinin
Ne olacaksa sanki,
Gömülmüs gitmis iste sekiz otuza vasita vesait
Hükmüne istiraken ören sessizligin duvarlarinda asili kalan
Püfür püfür,
Cingildakli aynalara bakarak

Eylül / 21