Tutup geceyi yırtarak ortasından,
Volkan gibi gürleyip yerler yarıldı,
Ateşler saçıp pusudaki ejderha gibi.
***
Bağrından girip korkunç pençeleriyle,
Sarsarak yerin damarlarını söktü,
Un ufak oldu darmadağın,
Tozduman, elendi sahra gibi.
***
Yerlere enkaz, kalplere yangın,
Azrailin pençesinde çaresiz;
Preslenmiş bedenler zifiri dolunayda,
Binlerce hipotermi günler sonra,
Kimi, bir umutla sabahı bekleyen.
***
Sessiz yığınlar altında cılız çığlıklar,
Talihsiz, sabahı görmeyen onbinler,
Ateş oldu, kor oldu yüreklere.
***
Adı yok kimi mezarında meçhul,
Kimi tam kayıp mezarı da meçhul.
Kimi tarihin nazarında meçhul,
Yok artık gittiler nahak yere.
***
Açgözlü akbabalar nerdesiniz,
Siz hala leş peşinde şerdesiniz.
Kondunuz baykuş gibi hanelere,
Söndü ocağı dağıldı her yere.
***
25.03.2023
Şahin KARADAĞ
Kayıt Tarihi : 14.6.2023 23:04:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Her şiirin hiayesi vardır ama şair hikaye vermez, vermemelidir; hikayeyi okuyucu bulur. Şiir suyun yüzeyindeyse hikayeyi kolay bulur; derinlerdeyse zor. Derinde olan şiire bazen her okuyucu ayrı bir hikaye yazar.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!