Aşk üzerine kurulan kalp aşktan vazgeçer mi?
Rüzgar kuzeyden esse bile gemi seferden dönecek mi?
Hep aynı hikaye değil mi?
Her peri masalı diğerlerinin aynısıdır,
Beyaz atlı prensler,
Prensesler masumdur, uykudadır.
Ya uyanırlarsa
Tapınaktan bir kır atı vururlarsa...
Çılgın olduğunu söyleme,
Eğer olursa!
Gittin mi,
Neden...
Benim masalım bile tadını kaybetti.
Gitmenin hüznü yerleşti kalemimin göğsüne,
Gazeteler kaçmanın bir yolunu arıyor, belki...
Kim bilir, belki de hepsi bir rüyaydı,
Uyuman gerekmez mi,
Rüya görmek, hayal etmek...
Şiire dalmak için,
Hiç sorma...
Yüzüme kara bir bulutun gölgesi düştü,
Titreyen parmaklarıyla acelesi içinde,
Önümde yazın kuru hatıran,
Sana yazıyorum farkındayım,
İstemiyorum ama elimde değil.
Şaşılığın çıkmazı sana geldikten sonra bile,
Şehrin kaldırımları çaresiz...
Kar siliyor şehrime vuruyor,
Sonra biri bana biri sana...
Üşüyor musun?
Kalbimi sana al.
Korkma bu kalp hala senin...
Beyaz at tapınakta vurulmadı, şaka gibi...
Aptal prenses hala uyuyor...
Çılgınlık henüz bitmedi...
Kasım KobakçıKayıt Tarihi : 9.9.2022 08:35:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!