Çılgınca Dolaşan Leylek Şiiri - Kasım Ko ...

Çılgınca dolaşan leylek,
Gördü cennette bir melek,
Elinde anahtar olan melek,
Gel anahtarı ara dedi leylek.

Anahtara bakan bir ok,
Dedi ki melek: Bu bir ok,
Aldık onu Tur dağından,
Bu zirveye taşıdık.

"Aman Tanrım" dedi leylek.
Dev bir silah gibidir bu ok.
Sadece melekler değer, devler bekler.
Tanrıdır gök insanları.

Dev hanın anahtarı nedir?
Tekrar sordu leylek:
Hakan Tabur'a şunları dedi melek:
Gelir yıllar sürüyle.

Devler Hanı der merhaba,
Kelime, kelime söyler leylek,
Ayet, ayet sözlerimi,
Sonunda söylerim her daimi.

Ol Han'ın uçuşan elbiseleri,
Kaybolur okun teberi,
Elmaslar ve safirler her tarafta,
Gördüğünüz de sanki bir peri masalı.

Meleğin melek olduğunu dedi hakan Anak.
Emlağı, konağı hakana sorsak,
Hay, hay derse hakan,
Biz de ona biraz alınsak.

Hakan der ki leyleğe,
Gök halkının güzel koruyucusu,
Sor Marut'u hakana,
Harut marut ne ki desek.

Hakan, leylek ve meleğe der ki:
Ordularım İslam'ı bilenlerdir,
Ol evimde rızık çeşmesi,
İste rızkı, dile rızkı.

Ve Hakan Der An'ın Naki'sine,
Naki şifa, nunu baki,
Söyleyin bize ey ay ve yıldız insanları,
Ay yıldız insanları, dünya beki.

Ay yıldızlı Türk isra evi,
Ve takma adı Levi,
Şöyle dedi Türk Levi:
Evimiz aynı zamanda bir gökyüzü devi.

Şeytan yerden adımı çaldı,
Ormandaki aslan dedi ki,
Adem'i de köleleştirip,
Çaldırdık kavalı, lavtayı.

Her zaman birinci gelir evimiz,
Tertemizdir vatanımız,
Bir cümle de bizim evden,
Ol sonsuza dek evimiz.

Geçer yolumuz Mısır'dan.
Sonra Faris, Lidya, Helen,
Ve Helen'ik Atlas'tan,
Basra'ya ulaşılır oradan.

Mütevazıdır Basralı,
İzmir, Bursa, Milas filan,
Daha sonra her yerden,
Arafat'ın gönlünü alan yoldan.