Çılgın Şiiri - Kasım Kobakçı

Titriyor yine ellerim, düşündükçe senin hayalini,
Seni yazarken, çok yetersiz geliyor bana kelimeler,
Biliyorsun ya, birbirimizin gözlerinin içine baktığımız o ilk an,
Esentepe'deki eczanenin ardındaki pencereden.

Yüreğinin derinliklerinden gelen bakışlarınla,
Zehirli oklarla bıçaklamıştın beni merhametsizce,
Açıp kalbimi koydun ameliyat masasına,
Gençtim, habersizdim aşktan, hiç tanışmamıştım senin gibi biriyle.

Eczanenin önünden geçerken bir gün,
Benzin alacaktın elinde bidonla,
Geldim yanına ve ne kadar güzel gülümsediğini gördüm.

Aylarca her gün bilet aldım tren istasyonuna,
Gelmeni bekledim okuldan ve sen gelirdin,
Belliydi vaktin, senin evine yürüyorduk birlikte,
Ne kadar mutluyduk Esentepe sokaklarında.

Ama ben sanki sıkışıp kalmış gibi pek konuşamazdım,
Hediyeler verirdim sana ama sen almak istemezdin,
Seni rahatsız etmememi söyledin bana defalarca,
Ama eğer isteseydin kalbimi yerinden çıkarıp,
Onu sana vermeyeceğimi sanma, bana söyleseydin.

Sen hastalanınca annen geldi eczaneye,
Seninki dedi, seninki?
Bir görseydin beni, ne kadar mahcup olmuştum,
Demek ki beni sevmiş, dedim kendi kendime,
Annesine söylemiş, çok mutlu olmuştum.

Sarılık olduğunu söyledi annen bana,
Çiçekler açmış olmalı tatlı yüzünde, dedim kendi kendime,
Raftaki ilacını güzelce sardım kağıda,
Verdim onu annene, sesim titreyerek geçmiş olsun dedim annene,
Bir görebilseydin nasıl gülümsediğimi.

Ne olduğunu anlamadığım, asi bir çocuk,
Eczaneye gelerek diğer çırağı sordu,
Burada değildi, o gün gelmediğini söyledim,
Söyle ona dedi, uzak dursun benimkinden dedi,
Sonra kötü olurmuş gibi şeyler söyledi,
Benimki derken neyi kastetmişti? Neydi diğer çırağın meselesi,
Sanırım ismim bilinçli olarak değiştirilmişti.

Çok sonra öğrendim ki komşuymuş,
Gözü üstünde bir haydutmuş,
Bir sevgilim var, kalbim boş değil, benden uzak dur demişsin,
Kimdir o diye sorunca sen de eczanede çalışıyor sevgilim demişsin,
Tehdit etmiş seni ama sen benim adımı vermemişsin,
Bana zarar verip, beni öldürebileceğini düşünmüşsün,
Vermişsin diğer çırağın adını.

Meğerse benden uzaklaşıp kaçmanın sebebi buymuş,
Neden be Emine, neden?
Ben senin için hayatımdan bile vazgeçerim,
Senin yanında titreyip konuşamazdım,
Sanki başıma kaynar sular dökülmüş gibi terlerdim,
Ne olurdu eğer benim ismimi söyleseydin?
Güzelce döverdim o iti,
Hayatımdan bile vazgeçerim senin için,
Pabuç bırakır mıyım o alçağa?
Seni ölümüne severken.

İşte böyle Esentepe'li dostlarım,
Gerçektir bu duygularım,
İster masal deyin ister hikaye,
İsterseniz bu bir serap, bir rüya deyin.

Size gösterecek bir fotoğrafı bile yok,
Acısıyla tatlısıyla benim kalbimde,
Benim aşk hikayemdir bu,
Ne kadar acı bir şeymiş aşık olmak,
Böyle şeyleri yazdırır insana,
Bir çılgının kütüphaneye girmesi gibi bir şey bu.