Çile labirenti Şiiri - Faruk Koç 2

Ne vardı acıyı bu kadar sevecek
Uçurumun kenarlarında bir ev inşa etmek
Zemini kaygan ve tehlikeli
Ve bataklıktan gül alır gibi
Korkusuzca binayı yükseltmek.

Yalnızlığın zelzelesiydi acı
Sevgisiyse akkor bir şua
Bu med cezirler arasında
Bir kaçıştı gökyüzü
H-l-k olmuş yeryüzü

Ne yedi kat gök üstünde
Ne yedi tabaka yer altında
Değişmez ki alın yazısı
İşte kaderin cilvesi:
Kafa tutarsan kendisine
Yersin birden iki sille
Başlar içimde çöl fırtınası
Bu içine kapanıklığın faturası

İçimizdeki labirentin yollarında
Yine bir kaçış karşılaşma umudu
Kim bilir
belki karşılaşmış belki de yitirilmişizdir.