Çile Şiiri Şiiri - El Bedevi

Kaderim Çağlayan bir ırmak olsun bense,
Kendini bırakan bir çocuk akıntıya,
Nereye gidiyor bu çocuk böyle dense,
Kurban oldu deyin en hassas takıntıya..

Gezsem delice yedi iklim dört bucağı,
Söner mi içimdeki bu körüklü yangın?
Verilse bir kıvılcım savurur ocağı,
Ben nasıl savrulmayayım yüreğim baygın.

Kendi öz mezarımı kendim kazayım da,
Karanlıkta yaşamak nedir ? Bilen benim,
Tüm çile şiirlerini ben yazayım da
Yazılsın en üste şâir adı anonim..

Kapısını kapatıp üzerine duvar,
Ördüler kapkaranlık fareli hücremin,
İçinde çığlık çığlığa uğultular var,
Bir insancık bile yokken farkettim demin.

Yaradana şikâyet isyan değildir bu,
Canıma tak ettiği noktada bu restim,
Ne bir incelik kaldı bende ne bir tabu,
Dert dağına göre karsa ben Everest’im.

Mağarada batık şehir geldi aklıma,
Ve dalgıçların girip gördüğü ters dağlar,
Ters dönmüş dağ gibi bakıver helakıma,
En taş kalpli insan bile halime ağlar..

Sırattayken ayaklarıma çelme takıp,
Bana büyük zulüm yapan büyücü kahin,
Unuttuğun bir nokta var kötülük yapıp,
Ruhum bahadır benim ve gözlerim şahin..

Yakana yapışacağım gün elbet yakın,
Yiyip ayazı unutmaz kurda bulaştın,
Dillere destan olacak sana bir akın,
Çekirgenin son uçtuğu yere ulaştın…

Bedevî