Gülmek zordu aynı zamanda yalandı, acılarla
Yani bakamıyordum hayata pembe gözlüklerle
Yoksun ya
Ateşe verdim ağaçlarımı
Yaktım yüreğimi
Küllerini savurdum rüzgara
Ve haykırdım, kahroldum, ağladım ardından
Ne yapayım dayanamadım yalnızlığa
Kayboluyorum yokluğunda
Korkuyorum sönmüş hayalim korkuyorum
Gidiyorum, bitiyorum, ölüyorum,
Bir de seviyorum seni soz kez
Sönmüş hayalim in gittiği yollarda toz olmaz
Belki döner bir gün...
Kayıt Tarihi : 24.9.2001 13:02:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!