Bu yürekten duygu çıkmaz diyordum,
Komşuya gittim, bir onluk aldım.
Yaralı kalbimden ah neler çıktı,
Ümitler, sevgiler, hasretler kaldı..
Bu köyden adam çıkmaz diyordum,
Komşuya gittim, bir onluk aldım,
Köy adamdan çıktı, adam da köyden,
Köy ıssız kaldı, sahipsiz kaldı!
Çıkınca köyünden adam bunaldı…
Tilkiler ağaca çıkmaz diyordum,
Komşuya gittim, bir onluk aldım,
Tilki ağaca çıktı, olanlar oldu,
Kuşların vebali sırtımda kaldı.
Bu dünyadan vefa çıkmaz diyordum,
Komşuya gittim, bir onluk aldım,
Hayat beni harcadı, ben hayatı harcadım!
Kayıt Tarihi : 3.1.2008 11:50:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
dünya bi vefadır sonunda ona..
selam ve muhabbetle.
hayatı dünyeviyede ,can sağ oldukça daha ne onluklar alacağız kim bilir.
komşu ,eş dost akraba ve beşeri ilişkilerle bunların hepsi bir yaşam arzediyor.
iyi yada kötü bir birinin yanında değer elde ediyor.
anlatım çok güzel ondalıkta matematiğin önemini önde tutmuş..kutlarım
TÜM YORUMLAR (3)