Hayatın penceresine acılı bakıyorum
İnsanlara bakınca hayretlere düşüyorum
En zor zamanda yok olmuşlar,ceplerindeki paralarına sarılmışlar
Yeme,içme zevkinin tadına varmışlar
Ey yüce allahım bu insanlık mı?
Cebinde parası,kalbinde insanlıktan eser kalmamış, sahte insanlar
Vurmuşlar menfaatin gözüne
Sığınacak dost göremedim
Ağlıyacak kucak bulamadım
Yardım beklerken hayal kırıklığı
Menfaate gelince dostun olmuşlar
Yazık yazık bu insanlığa
Boşa yaşıyorlarmış boş kafalarında
Öteki tarafa gitmiyecekmiyiz
Hesabı vermiyecekmiyiz
Ev,araba para mı kurtaracak bizi
Kime sığınacağız
Giden gidiyor bir metre kefenle
Geride kaldı para,mal,mülk
Saymayın artık parayı
Her kapıyı açmadı bakın giden insanlık............
Kayıt Tarihi : 11.9.2008 13:01:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!