Cihan Taş Şiirleri - Şair Cihan Taş

Bilmiyordum,
Kederin bir gün gelip yüreğimize yerleşeceğini.
Bilmiyordum,
Çaresizliğin bir kurt gibi içimizi kemireceğini.

Her şey,
Hiçbir şey yokken başlar.

Elle tutulmayan,
Gözle görülmeyen,
Ve his edilmeyen,

Nereye kaçarsak kaçalım,
Hangi Adem oğlundan saklanırsak saklanalım,
Hangi ummana dalsak ta biz,
Her şeyin en güzeliyiz,

Hangi yalan gülümsemeye sığınırsak sığınalım,

Gün gelir titretirse içini bir türkü,
Gün gelir sızlarsa yüreğin,
Gün gelir okursan bir şiirde kendini,
Ve gün gelir daha çok anlarsan beni,
Af et.

En karanlığında bazen gecenin,
En ayazlarında titremişliklerin.
Bir çığ gibi üzerime üzerime devrilen,
Hep sendin...

Zöhre'ye Aşık oldu ya Tahir,

Çoktan sustu ağustos böcekleri,
İklim yalnızlığa döndü.
Kelebekler göçüp gitti.
Ve geceler uzadı yine.

Her adımda sen,

Of dersem üzerine alınma,
Un ufak olursam kendinden bilme.
Zaman iyileştirir diye umut etme,
İyileşmeyeceğini bil, ama bunu dert etme.

Kapa gözlerini.

Bilemedik,

Uzaklaştıran her bir cümlenin,
Biz çaresizliğine yenildik.
Ne olduğunu bilmeden,
Hep öfkeler biriktirdik.

Bir çığlık;

Gecenin en karanlığında.
Dağlardan kopup gelen.
Düşlerimi parçalayıp geçen.

Uzunca anlatmak istedim seni,
Hiçbir sözcük yetmedi sevgili.
Koca bir dünyayı sığdırdım da yüreğime,
Seni sığdıracak bir dünya bulamadım yine.

Uykunun en güzel anı derler ya,