İnsanlar bana olgunlaş derdi
Ben ise onlara çocukça gülerdim
Büyük görünmekti insanın derdi
Ben ise onların küçüklüğünü izlerdim
İnsanlar büyü derdi biraz
Umut verme bana o lazım değil
Vereceksen bir nefes isterim
Bana bir şey söyleme
Sadece gözlerine bakmak isterim
Ellerim eline değsin
Sarılan olur da saran olmaz mı
Yapraklar dökülür bu sonbahar mı
Gözler yaşlanır insan ağlamaz mı
Gönülden giden ardına bakmaz mı
Sevilen olur da seven olmaz mı
Bugün seni aradım
Bu boş odada
Sen yoktun belki.
Ama hatıran vardı
Toplayıp hepsini
Birer birer her bir tekini attım.
Sesin gelmiyor artık
Geceler suskun
Yüzüm gülmüyor artık
Gözümden akan yaşlar
Hep senin suçun
Beni sevmek ile hata yaptın
Sessiz ve sensiz kaldım
Kapılarımı açtım eski tozlu
Geleceksin sandım bir mutluluktu
Hayat gözünü açıp kapadığın
Sevgiyi suç sayan dünya utansın.
Bu aşkın hesabı mahşere kalsın.
Kanlar aksın yerleri sulasın
Gökyüzü kararsın karanlıklar sarsın
Sevemedim seni dünya bir gün anlarsın.
Sen benim ne gülüm
Ne güneşimsin
Ne de hayatım
Çünkü gül solar
Güneş batar
Hayat biter
Ateşimi sen yaktın
Cehennemimdeyim, sevgilerle
Gözlerin mi ateş ruhun mu ?
Çözemedim, gözlerinde esirlerimle.
Alevler sardı her yanımı
Sakince ömrümden.
kızıl yapraklar düştü gönlümden
güneş farklı doğuyor bugün
sokaklar aydınlık insanlar karanlık
ağaçlar döküyor yapraklarını
hepsi birer birer.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!