Çığlık Şiiri - Oya Erzurumlu

Mevsim sokakları ıslatırken,
Yine hüzün çullanıyor göğün griliğine
ve giyiniyorum soğuğu üzerime
Her cümle de kelimeleri tüketiyorum
Kendimsiz kalışımdan
Senli sensizliğe geçiş yapıyorum
Bir demli çaya eşlik eden sigaram
bir de yüzüme çarpan yağmurun
Kuru kalabalığı kirpiklerimden aşağı süzülen
Sen içinde kalmışlığımı anlatıyor gözlerim
Gönlüme doğru akan her damlaya
Sonra bir anda irkiliyorum
Çakan şimşeklerin sesinde kayboluyor sesim
Yürüdüğüm yollarda
bütün zerafetim çamura bulanıyor sanki
bütün gereksiz insan silüetlerinin içinde
anlamaya çalışıyorum bana anlamsız gelen her şeyi
Dağılıyorum bazen topluyorum kendimi kendisizliğimle
Sorularım yok
Cevaplarım sükût
anlayana anladığı kadarıyla
Mevsim sokakları ıslatıyor
göğün griliği hüzün
ve ben soğuğu üzerime giyiniyorum
~oya erzurumlu~