Çığlık Şiiri - Ebru Yıldız

Kan ve barut kokusu sarmış ortalığı
Her yer yıkık viran
Çığlıklar yükseliyor göğe
Ama ortada hiç kimse yok
Herkez nerde anne..
Beni kanatlarının altında neden saklıyorsun?
Yoksa sendemi göçüp gittin susuyorsun
Eskiden konuşurdunuz babamla
Savaş dedikleri bumu yoksa
Benim kurşun askerlerimle oynadığım oyundu bu
Öyle kalmalıydı
Her yer patlıyor her yer yanıyor
Bu güzel dünya yok oluyor
Herkeze fazlasıyla yetecek yer varken
İnsanlar neyin kavgasını yapıyor
Dilmi dinmi ırkmı renkmi
Sen öğretmiştin bana kardeşliği
Yalan söylemişsin bana anne
Beni kalbi olmayan bu dünyaya terk eyleme
Hala kanatlarının altındayım anne
Çıkar beni bu dipsiz karanlık kuyudan
Uçur beni gökyüzüne.