9 Haziran 1963 Razgrad/BULGARİSTAN
Çok yalnızızdır bazen,
Gecenin sessizliği kadar yalnız,
Gündoğumu kadar çaresiz,
Gökyüzü mavisi kadar karanlık.
İlkbaharda yaprakların solması gibi,
Geri dönüşü olmayan yollardan geçer,
Yalnız olmak değildir yalnızlık,
Kalabalığın içindeyken yalnızlık duygusudur.
Umut ışıklarının sönmesi,
Gecenin karanlığına hapsolması,
Hayallerin sessizce yok olması,
Yalnızlığın çığlığıdır bu.
Kayıt Tarihi : 13.9.2024 22:05:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!