Yaşamın en karmaşık ve iç içe geçmiş yollarında bir yolculuğa çıkmış gibiyim.
Her adımım, farklı hisleri deneyimlememe neden oluyor.
Bugünlerde, yoğun duyguların hüküm sürdüğü bu döneme adım atmış bulunuyorum.
Kalbimde bir çelişki var.
Aynı anda yaşamakla ölmek arasındaymışım gibi hissediyorum.
Tüm olaylar, duygularımı gölgeliyor, karanlıkla dolduruyor.
Sevdiğim kişi, kalbime çarpı atıyor, ancak aynı zamanda acı veren bir gerçeği de yüzüme vuruyor: sevilmeyi hak etmiyorum.
Hayatın iniş çıkışları, gözyaşları ve gülüşler arasında sürüklüyorum.
Bir yanda, sözleriyle "seni bırakmayacağım" diyen insanlar, öbür yanda ise onu bırakmaya zorlatan duygular.
Bu iç çekişmeler beni yorgun düşürüyor.
Sevdiklerim bir bir kayboluyor, sanki elimden kayıp gidiyorlar.
Yalnızlık duygusu içimi sarıyor ve bir başıma olmanın ağırlığını hissediyorum. Gözlerim hüznü, yüreğim huzursuzluğu taşıyor.
Ancak, umut ışığı hala içimde parlamakta. Zamanın iyileştirici gücüne inanıyorum.
Bu dönemi aşmak için iç gücümü kullanacağım ve hayatın sunduğu tüm zorlukları aşacağım.
Şimdi kelimelerimi kâğıda döküyorum, duygularımı serbest bırakıyorum.
Yaşadıklarımı anlamak ve içimdeki karmaşıklığı ifade etmek için bu yazıya başvuruyorum.
Belki de paylaştığım bu hisler, başkalarının da benzer duyguları anlamasına yardımcı olabilir.
Yolculuğumun sonu nerede, bilmiyorum.
Ancak umutla ve güçlü bir inançla yürümeye devam edeceğim.
Bu duygusal karışıklığı aşmak için cesaretim var, ve içimdeki ateş hala yanıyor.
Güneş tekrar doğacak ve her şey daha iyi olacak.
Ahmet Emirhan Demir
Kayıt Tarihi : 3.8.2023 04:07:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!