Çığlığım Şiiri - Ahmet Emirhan Demir

Gözyaşlarım, sessizce yanaklarımdan süzülürken,
İçimdeki fırtınaların çığlıklarını duyuyordum.
Gözlerimdeki ışık, yavaş yavaş soluyordu,
Umutlarım, umutsuzluğa boğuluyordu.
Hayallerim kırılmış, umutlarım solmuştu,
Duygularım bir labirentte kaybolmuştu.
Kalbimdeki acı, zamanla derinleşen bir yara,
Sessiz çığlıklarım, karanlık bir odada yankılanıyordu.
Gölgelerin arasında kaybolmuş,
Kendimi yalnızlık okyanusunda bulmuştum.
Bir nefes almak dahi zorlu bir mücadeleydi,
Her adımım, ağırlaşan bir yük gibi.
Ama içimde bir umut ışığı hala yanıyordu,
Kendimle yeniden doğmak için savaşıyordum.
Acının kıskacında geçen günlerden sonra,
Bir gün gelecek, yeniden gülümseyeceğim.
Çünkü acı, bana gücümü hatırlatıyor,
Ve her düşüşüm, yeniden yükselişim için bir adımdır.