Geceler de yetmiyor
Birazcık borç versen
Gecenin ucundan
Ayılmam gerek ayılmam
Paslandı dertlerim
Fikirlerim de yok
Uykularım paramparça
Gece bıçak gibi kesiyor yüreğimi
Karanlık çöküyor rüyalarıma
Ve ben lanetler okuyorum
Her sabahın seherini beklerken
Bir yanım yarım
Bana uzak olduğun için değil
Kalbime yakın olduğun için seviyorum
Sen hangi saatte okursan oku
Ben seni hep saatlerde
Düşünüyorum…
Hep bu saatlerde
Yaş otuzlarda
Yolun kıyısında ilerlerken...
Çok acelem var çok
Yürümekle bitmeyecek bu hayat
Bütün hızla koşmam gerek
Sırtım kendime dayalı
Sağım yalan dolan
Solum kıymet bilmezlerle taşan
Attığım adımda telaşa tutuşan...
Ben ki hiç'liğin çıplaklığını
Üstüme giydiren
İyi niyetimden vuruldum yine
Eskiden olsa ateşe verirdim
Yangın yerine dönerdi kalbim
Şimdi bir kibrit bile yanmıyor.
İnsanlıktan nasibini almamışları
Gözüm görmüyor
Uslanmaz deli taylar gezer
Şimdilerde gönlümün kırlarında
Cennetin en güzel bahçeleri
Gözlerindeki gülüşte saklı
Avutmuyor kuşların türküleri
Deniz mavi, gök mavi…
Göçebe bir hayat yaşıyorum
Kafam nereye eserse
Canım nasıl çekerse
Bazen yalnızlığımı alıyorum
Sessizlikle örtüyorum.
Bazen acılarımı alıyorum
Bir güvercin kondu başına
Saçlarına beyazını bıraktı
Kefene sardığı bedenini
Kanatlarına taktı da gitti.
Gök maviydi
Karaya çaldı
Kelepçe yemiş yürekler
En çok da onlar hak etmişti
Aşkı yaşamayı
Dört duvar arasında
Tek sevene
Kurulmuştu hayaller.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!