Açan güllerim solduysa sen gidince
Bakışların kaldı akşam üstünde
Giderken bıraktığın hüzün bende
Takıldı kaldı o günden beri
Dolaştığım sokaklar derman olmadı
Heybem dolu omzumda
Ağırlık sol yanımda
Yollar uzadıkça uzar
Heybem dolar taşar
Yıllardır biriktirdiğim anılar
Birbirini kovalar
Ah yüreğimin inci taneleri
Hepsini tek tek sayarım
Bu benim tesbihim
Her tane bir inci içimde
Sabır çekerim
Şükür çekerim
Yapraklar dökülüyor artık
Baharda tekrar açmak üzere
Ya insanlar
İnsanlar ne olacak Azizim
Döktükleri yaprakları
Hangi mevsim açacak?
Gece yıldız yıldız
Yaktı kandilleri
Karanlığın kucağına
Açtım içimin fermuarını
Sesli harfler büründü sessizliğe
Arıyor lügatını
Zihin sarayımın
Aralandı kapıları
Yıkıldı duygularımın köprüsü
Cümbür cemaat düştü
Dalgaların kucağına
Akıntıya karşı
Gel bir kitap arasına karışalım
Yazmayalım artık
Okuyalım
Satır arasına gizlenmiş
Cümlelerde bulalım birbirimizi
Dipnotlarda buluşalım
Hangi makamdan çalıyorsun?
Bilinmeyen bir senfoninin
Nakaratında takılı kaldı
Sözlerim
Ciğerlerimdeki nefes
Göçmen kuşun kanadında
Bedeninde tutsak olmak niye
Ruhunda özgürlük varken
Sığınmacı değil kalbim
Güpe gündüz haykırır
İçimde ırmaklar gibi coşan
Sevgimin, hürriyetini
Karakalem çizer elim
Net olmalı insan özüne
Ya beyaz yada siyah
Renklendirecekse kendini
Seçtiği rengi giymeli
Boyalar karışınca
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!