Yetim gözyaşlarım
Islatır geceyi
Dilsiz duygularım
Hıçkırır sessizliğini
Garip gönlümü
Acılar dağlar
Özgürlük gibi seni sevmek
Kimselere aldırış etmeden
Başına buyruk
Bir serçenin korktuğu kadar
Bir kartalın korkusuzca uçabildiği kadar
Düşlerimde hürce yaşadığım kadar
Ne uzaksın
Ne yakın
Arafta kaldı gönlüm
Benim hüznüm
Benim yazım
Benim sevdam
Kelimeler dokudum satır satır
Yüreğimden sana akan özlemime karşı
Ne haddi var ne de hesabı var
Dile gelmeyen duygularımın
Bir sır gibi büyüttüm seni içimde
Belki de haddim olmadan sevdim
Şimdi ne mi olacak?
Bir yanım hep yetim kalacak
Yap-bozun bir parçası hep eksik olacak
Bulamayacaksın
Dolduramayacaksın
Anılarını anlatıp duracaksın
Dışımıza vurmasa da
İçimizde sakladığımız
İnsanlar var
Sır gibi koruduklarımız
Kor gibi yandıklarımız
Kıyamadıklarımız…
Yumak yumak dertler
Kuytu evlerin içinde
Kolum kanadım kırık
Gönül garip
Yaralar kanar
Diri diri gömülür
Sustuğun yerde,
Toprak konuştu
Döküldü gözden yaş
Tohumun filizlendi.
Konuştuğun yerde,
Ağacın meyve verdi
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!