Sabahın en ince soluklarında,
Toprak, serin bir sır gibi susar.
Çiğ damlası eğilir yapraklara,
Geceden kalma dualar taşır.
Bir serçe ürperir otlar içinde,
Güneş uykulu gözlerle bakarken.
Zaman, iplik iplik çözülür sükûta,
Gül rengi bir sessizlikle erken.
Geceden arta kalan ne varsa,
Çözülen bir ağ gibi dağılırken,
Yeni bir yürek atar toprağın içinden,
Ve umut parlar ilk ışıkla birlikte.
S.GÖL
Kayıt Tarihi : 13.7.2025 17:15:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!