ya bu şehirden,
belki bir sevgiliden
bitmek tükenmek bilmeyen
ayrılıklar taşıyordu.
yorgundu tren,
penceresinden
kimi ağır başlı
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Tebrikler ,çok sevdiğim bir ulaşım aracına,hasrete sevgililere, ayrılığa dair , ve ayrılığın getirdiği hüznü ne güzel anlatmışsınız gene.Başka bir tat başka bir lezzet her birinde. Sağolun selamlar.
Bu şiir madalyonun iki yüzünü anlatır gibi..
Bir tarafında çok isteyip de değiştiremediğimiz gerçekler, diğerinde bu kadar gerçeğe rağmen kaleminden şiirsellik akan 'gerçek' bir şair.
Sizi tanıdığım için onur duydum.
Tebriklerr...
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta