İki kapılı oyun bahçesi Şiiri - Cevat Çe ...

Saçı sakalına karışmış yaşlı adam., sanki yarım kalmış bir roman kahramanı gibi., çıkıp sayfaların arasından., ağıtlaştırılmış adımlarla bana doğru yürümeye başladı…Temelinden sökülmüş bir odanın duvarlarını pankart gibi elinde taşıyordu…Tam önümden geçerken durdu ve pankartta yazılanları okumamı ister gibi gözlerimin içine baktı…
. . ,
Saçı sakalına karışmış bu yaşlı adam., gözlerini ayırıp gözlerimden kendi sırtına yapıştırdı. Ve rotasını yolun sonundaki tünele doğru ayarladığı adımlarıyla ağır-ağır yürümeye başladı… Temelinden söktüğü odasının duvarlarını bir pankart gibi elinde taşıyordu… Arkasından bakarken gördüm ki., elinde taşıdığı pankartın arka yüzünde de yazılanlar vardı ve o bunları da okumamı istiyordu …
. . ,
Saçı sakalına karışmış yaşlı adam tünelin girişine geldi ve sırtındaki gözlerini gözlerime bırakarak karanlığa karışırken yarım kalmış bir romanın arka kapağına resmini yerleştiriyor gibiydi… Öylece bakıp kaldım ardından… Ve o an gördüm bu yaşlı adamın bana ne kadar çok benzediğini… Yaşadıklarının temelinden söktüğü duvarları., yaşanamamışlıkların pankartı gibi elinde taşıyor ve gözlerini arkada bırakarak bir ömür gibi önümden geçip gidiyordu…
Oyun saati bitmişti…
.
Tam da bu sırada uzaklarda bir çocuk., göbek bağını bile koparmadan annesinin kucağından atlıyor., çığlıklar atarak önünde ardına kadar açık duran oyun bahçesi kapısından içeri giriyordu…
.
.
Cevat Çeştepe – 2010-2022
“Duvarlara yazılı bir roman”