Çiçekler Stephane Malarme Şiiri - Aysel ...

ilk gün, soluk gökmavisinin altın çığları
ve gökcisimlerinin sonsuz beyazlığı
çook eskiden açtın büyük taç yapraklarını
toprak için felaketlerin bakiresi ve en ufağı
ince boyunlu kuğularla sarımtırak kuzgun kılıcı,
ve sürgün ruhların bu enfes defne ağacı,
yakut! tıpkı bir meleğin temiz ayak parmaklarıymış
gibi basan şafakların iffetinden kızarmış
tapılası parlak mersin, sümbül,
kadın tenine benzeyen gül,
Aydınlık bahçenin çiçeğinden, Herodias
vahşi bir kanla sulayan, acımasız
lilyumların hıçkıran çığlığı oldu,
hafifçe dokunup iç çeken denizlerin üzerinde yola koyuldu,
bir uçtan bir uca solgun ufuğun mavi buğusu
yükselir, rüyada gibi ağlayan aya doğru!
şükürler olsun! Çitarada ve buhurluğun içinde
şükürler olsun! bizim azizemiz, masumların gittiği cennet bahçesinde,
ve kutsal akşamlarda yankı bitti,
halelerin ışıltısı, bakışları kendinden geçirdi.
Güçlü ve doğru yüreğinde yaratan, ey anne!
Kadehleri sallayan gelecekteki kelle,
Büyük çiçekler ölümün kokusuyla beraber,
Yorgun şair için hayat solup gider.
STEPHANE MALLARME'NİN, "çiçekler" adlı şiiri
FRANSIZCADAN ÇEVİREN: AYSEL MUTLU