Çiçeklerimin beklemek gibi dertleri yok!
Nemli toprağa sımsıkı tutunuyorlar
Yüzlerini güneşe dönüyorlar.
Zamanı geldiğinde rengarenk açıyorlar,
Bu onlara yetiyor !
Oysa insanlar öylemi ?
Tabi değil ...
Hayatta kalma ve uzun yaşama arzuları
Kimsesizlik yalnızlık stresleri
Aile akraba bağlarını güçlü tutma istekleri
Samimi iletişim kurma beklentileri
Ruhsal denge arayışları ...
Hayatın yoksulluk haline dönüşmesine bağlı karamsarlıklar ..
Gerekli ihtiyaçlara erişimde imkansızlıklar ...
Kendi çıkarlarını ön planda tutan gücün yanında yer alanların kendilerinin dışındaki insanlara karşı yaklaşımlarına mahkum yaşamak !
Çocuklarımızın , sosyal zaafların hızla ilerlediği bu günlerde, gelecekte karşılaşabilecekleri zorluklarla ilgili kaygılı düşünceler !
Böyle daha birçok şey ...
Bazen çiçek ya da bir ağaç olsaydım diyorum ;
Onlar da şanssız - ya kökünden sökülüp atılmış ya da yakılmış görüp vazgeçiyorum ...
Kayıt Tarihi : 17.3.2025 21:11:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Betimleme ...
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!