Toprağın bağrından ayırma karanfilleri
İnsanı canından süzer gibi koparma
Zaten solgundur ellerin söndürür renkleri
Şimdi akla karayı aklımla ayırt etme vakti
Siyah beyaz bir anının en canlısını bulmak
Karanfilsiz ağaçların dibinde kokusunu aramak
Ah o elinden dökülen son yazgının kadifeliği
Dokunduğun yerden tohumunu sızlatacak
Varlıkların arasında işte bir yokluk daha
Söyle hadi hangi çiçek duruşluya kin güttün
Döküm döküm ardından sızıyor ak güğüm
Ondan! Her adımında ayak izi gibi biter karanfilli sözüm
Kayıt Tarihi : 20.2.2025 00:23:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!