Zambaklardan güzeli var mı, dersin,
Bahçemize en güzel çiçekleri dikersin.
Yağmuru bahane edip seninle ağlarım,
Begonvilleri koparır, saçına bağlarım.
Ellerime güllerini tutuşturup gidersin,
Kırdığın kalbin hesabını elbet ödersin.
Her sözüne bir yara saklıyorum içimde,
Hangi düş gerçek olur, söylesene dersin.
Bir yel eser, izlerin yok olur, uçar,
Bahçemde ne varsa, hepsi kaçar.
Gidişin, kalbime saplanan bir hançer,
Bu sevda, zamanın yüküne dayanır mı dersin.
Begonviller kaldı saçlarının arasında,
Kelimeler harap, hepsi acıya yazıldı.
Zambaklardan güzeli var mı dersin?
Ama bu kalp, kırılmaktan bıkmaz mı dersin.
Kış geldi, hayalin dondurucu bir kış,
Bahardan umutlar koptu, hepsi zelil.
Kırılan bu kalp artık seni istemez,
Bir gün kalbin bu yükü kaldırır mı dersin.
Kayıt Tarihi : 15.5.2022 22:07:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiiri yazarken içimdeki karmaşayı, hem derin bir sevgiyi hem de bu sevginin bıraktığı yaraları anlatmaya çalıştım. Zambakların saflığı ve güzelliği bana onu hatırlatıyor; belki de zambaklardan daha güzeli var mı, gerçekten bilmiyorum. O, hayatıma dokunduğunda her şey değişmişti. Bahçemize diktiğimiz çiçekler gibi, biz de bir şeyler büyütmeye çalıştık. Ama çiçekler kadar kırılgandık; tıpkı onların solduğu gibi, bizim sevgimiz de zamanla soldu. Yağmur, o her zaman bir bahane. Yağmurla birlikte içimdeki gözyaşlarını saklıyorum. Onunla ağladım, onunla güldüm. Ama begonvilleri saçına bağlarken hissettiğim şey, bu aşk için ne kadar çabaladığımı ve her defasında bu çabaların elimde birer boşluk olarak kaldığını görmekti. Her şey elimden kayıp gidiyordu ve ben, yalnızca onu mutlu etmeye çalıştıkça daha çok kaybettiğimi fark ettim. Sonunda, ellerime güllerini tutuşturup gitti. Güller… Ne kadar güzel olurlarsa olsunlar, dikenleri de var. İşte bana bıraktığı bu: güzelliğin ardında saklı bir acı. Ama biliyorum, kırılan bu kalbin bir hesabı var. Ve bu hesap, sadece bende değil, onun da yüreğinde saklı. Bu yüzden, her dizede bir umut, bir sitem, bir kırgınlık var. Çünkü bu şiir, yalnızca birine yazılmış birkaç kelime değil; benim içimde kopan fırtınanın bir yansıması.