Ürkek ürkek sekip, çıkışlar tutan
Bozdağlarda tozun, dumanın katan
Yürek yürek vurup, bakışlar atan
Gözlerinden yakan bir ceylan eyler.
Yeryüzünden, yıldız izi var gökte
Gökyüzüne meler, sözü var gökte
Arar durur yeşil, gözü var gökte
Yüzlerinden akan bir ayan eyler.
Baharı gözlerken, öz solar kırda
Ceylan gezerken, iz dolar bozkırda
Dağlar onu gizler, sırlanmış sırda
Özlerinden çakan bir beyan eyler.
Ceylan kaçar durur, yeller üstüne
Misk-i amber saçar, yollar üstüne
Dağda yuva kurar, kollar üstüne
Düzlerinden çıkan bir eyvan eyler.
Dağlarında doğup, atar boyların
Baktıkça, gözlere batar soyların
Ceylan bulur, düğün tutar toyların
Nazlarından bıkan bir devran eyler.
Kayıt Tarihi : 7.9.2024 16:39:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Halisanee Şiirrr](https://www.antoloji.com/i/siir/2024/09/07/ceylan-135.jpg)
Saygılarımla
teşekkür ederim.
TÜM YORUMLAR (2)