Ceyhun Yılmaz Şiirleri - Şair Ceyhun Yılmaz

Günlerdir açım...
Boğazım kurudukça gözyaşlarımı içiyorum
Derdim acıyı sevdi...hem de çok sevdi
GİTMEDİ!
İçimde seni öldürürken bebeğim bedenim öldü...
SENİN CANIN SAĞ OLSUN!

Uykusuzluğumun sebebi gözlerin
Bir de gülüşündeki tek gamze
Gözlerimi kapatınca karanlık
Açtığımda yüzüm yaralı
Geçmezmiş bazı yaralar, derinmiş kederleri severken ölenlerin
Ölmeden unutmam lazım o zaman seni dedim

Herkesin olduğu ama kimsenin sana sen diye
bakmadığı bir yere gidelim
bin kez öp dudaklarımdan kurutma
bir daha gidelim
Ne olucaksa orda olsun, uzakta olsun...
O güneş istediği yerden doğsun gözlerine batsın

Yokluğun yanımda
İlacı yok ki yokluğunun hükmü olsun
Gözlerimin ağrısı bir kadının çığlığı
..ve gecemi kimse anlamıyor artık
Diğerlerine benzemiyor yokluğun
Diğerlerine benzemiyor ayrılığın...

sabah kalkınca
beni anlamayışının iğneli yalnızlığı
geldi aklıma
hazır hüznüme harmanladım onu
bak
şiir oldu sana

O kadar kızgınım ki sana
Büyümeseydik çok isterdim küsmeyi
Dudaklarımı büzüp
Kaşlarımı çatarak bakmak isterdim şimdi sana
Ama maalesef artık büyükçe kırılıyoruz
Ve pembe renkli pamuk helva şekerler

Yolculuklarda tuhaf oluyorum
Bu şehirden her gidişimde
Sanki şehri ben uğurluyorum
Sen benden gideli çok oldu ama..
Ben her gidişimde hala sana el sallıyorum

nerede yanlızlık görsem
ucundan alırım bir parça
sahibine ağır gelmesin diye..

Bir minicik sokak kedisi karşıladı beni
Ezelden beri ıslak sokakta
Direnmeyelim dedim bu hayata
Dur dedi usta
Karnım çok aç
Biraz daha sonra ölelim...

Karanlık yolların hep ışıksız
olduğunu söylemediler bana
ben küçükken söyleselerdi
büyümezdim zaten! ..