Cevlan Hüzzam Şiiri - Seyfi Karaca

Cümbüş ve mızıka
Kimin elinde kimbilirleri yunup yıkanan
Her yerde saçaklarından kımıldayan bir fısıltısı vardır
Malum ammmaa..
Şimdi şu derin ormanlarda
Gilaborulu yolda
Gönül pınarlarından bulanınca kurnaları göklerin
Çayır çimen kolçaklarında bahara sıvanmış çıplaklığıyla seviç çağıltısı
Hayaller tozunmakta kozalarından pembelikleri
Şimdi şurda
Manastırlı kızlar kır çiçekleri takınmaya giderken poyraz vaktrinin
Kirazlıklara doğru gidip gidip şimdi şurda ben
Yosun yeşili sessizliğin koynunda dönen bir dolap ile
Şimdi şurda dert bir
Dava bir
Oturur diz dize aşkın güzellikler ettiği konukluğa
Üstümüz başımızdan dökülür su diye içtiğimiz sarhoşluk
Bata çıka cevlan eden
Hüzzamda

Seyfi Karaca.......Mayıs / 11