Çevirdim Başımı Sol Yanıma

Çevirdim başımı sol yanıma
Gülümsüyordu duvarımda
En yakışıklı fotoğrafı devrimin
Bir sonbahar şafağında doğuşumdandır belki
Böyle dişlerimi sıkarak okumam bütün türküleri

Rüzgarsız göçen her kahramanın
Aydınlık izi düşer karanlık sokaklara
Ve her sesin yankısı vardır
Her düşüşün yarattığı bir deprem vardır mutlaka

Martın, Eylülün çocuklarıdır onlar
Kimse sormamıştır onlara
Karartırken gökyüzünün mavisini
Çalarken beyazını
Kanla, emekle yaratılmış cennetlerin
Ve kanunları yapanlar
Hiç şiir okumamışlardır belki hayatlarında
Yüceliği üzerine insanlığın
Yaratmanın ve yaratılmanın
Yani onuru üzerine insan olmanın
Kanunları yapanlar güçlüler midir o zaman
Türküleri yaratanlar kadar

Halkının kaderini kanla yazarken tarih
Yumruklaşan bir heyecanla
Kırılıyor paslı zincirleri sessizliğin
Koşuyor güzel kızları
Ve yakışıklı çocukları devrimin
Düşüşlerinde depremler saklıyorlar
Ve güneşten ödünç almışçasına
Alev gözlerini
Öyle güzel bakıyorlar hala

O alev gözleriyle
Gülümsüyor hala duvarımda
En yakışıklı fotoğrafı devrimin
Bir sonbahar şafağında doğmuş olduğumdan mıdır bilinmez
Ne zaman bir marş dinlesem sıkıyorum dişlerimi...