CESARET ŞİİRLERİ

Bazen, her şeyin çaresi ölüm gibi gelir insanoğluna.Yürekler kararır, umutlar söner, tüm güzel düşünceler birbir kaybolur ölümün soğuk adında. Her şey anlamsızlaşır. Yalnızsındır ya, kimseler yoktur ya yanında herşey boş, her şey bir o kadar yalnızlığın soğukluyla çalkalanır. Üşürsün odanda. Ebedi sessizlik, ebedi huzur kaplar içini. Ve ölmek istersin. Kurtuluşun, tek çıkar yolun ölümmüş gibi saparsın bilinmez bir yola. Kimse yoktur gözünde.Ne annenin sıcak sevgisi, ne babanın korunaklı kanatları, ne sevdiğinin o masumane sevgisi ne de dost bildiklerinin ilgisi, saygısı...Bir anda hepsi bitmiştir yüreğinde. Tek bir kişinin sözü, üç beş kendini bilmezin hareketi yada gelip geçen günlerin getirdiği bunalım seni herşeyinden vazgeçirmiştir. Ölmek istersin. Ölümdür ya basittir ya bir anda hayatına son verecek nesneye uzanırsın.o an bir ürperti düşer içine, tarifsiz bir duygu karışır odanın havasına. Bir anda vazgeçmek gelir aklına, sonra yeniden çektiğin acılar yaşadığın korkunç olaylar gelir aklına. Yeniden vazgeçersin. Yeniden yeniden...Artık kafan iyice karışmıştır.Neyin doğru olduğunu bilemezsin.Bir an bir cesaret gelir yürekliliğin tutar davranırsın...Ve gazetelerde 3. sayfada yerini alırsın...1. sayfaya senin ölüm haberin konulmaz. Büyük bir başlık altında resmin yayınlanmaz.Yaşayamayı bilenlerin, şansı yaver gidenlerin, devletin, soyguncuların, ünlülerin kaçamak yapanların yeridir. Çünkü yokluğun sadece bir avuç insanı ilgilendirir. Sevdiklerini... Yoksundur artık... Arkanda, sevenlerin senin için göz yaşı döker. Yarin sana kavuşamadan gitmene ağıt yakar. Annen kendini paralar..Baban sessizce bir köşeye çöker. Dostların tabutunu taşır.. Ancak seni tabuta koyanlar yoktur ortada. Üç beş kişiyse seni tabuta koyan, günlük hayatlarına devam etmektedirler. Hayatsa seni tabuta koyan, devam etmektedir yokluğuna aldırış etmeden...

'UNUTMA ASLANIM ÖLMEK KAÇMAK DEĞİL AKSİNE TAM BİR YÜREK İŞİDİR. Hayallerini, her şeyini yok etmek öyle saniyelik iş değil! Gebermek dostum gebermek hiç kolay değil...'

Böyle olacağını bile bile ölmek, hayattan çekip gitmek gerçekten yürek işi...Sağolasın Mustafa'm! Dostluğun için, hayatıma yön veren konuşman için... 'Allah varsa Allah'a emanetsin yoksa da boşver gitsin! ' demiştin ya bana... Allah'a emanet ol sende her nerdeysen...!

aLpereN Karadağ
..

Cesaret edemem gözlerine bakmaya
Başka bir baharın çiçeğisin sen
Kalbim dayanmaz ki ellerini tutmaya
Tutamam benim değilsin
Bu kadar da değil bilirsin

Kızıyorum kendime
..

Yüzüm yok sevgili seni aramaya... Evdeki hesap uymadı bize, uyduramadık...Şimdi hangi yüzle arayabilirim seni, hangi açıklamayla su serpebilirim yüreğine ve hangi teselli kelimeleriyle bezeyebilirim seni...

Yüzüm yok sevgili seni aramaya... Nasıl diyebilirim şimdi ' Aylar sona görüşebiliriz ' diye. Nasıl yıkabilirim olan hayallerimizi... Elim varmaz avizeye, dilim yetmez bunları sana söylemeye...

Yüzüm yok sevgili seni aramaya... O ay tanrıçası yüzün asılsın istemem. O masum gözlerin ıslansın istemem. Bu on sekiz ay sensiz nasıl geçecek hiç bilemem...

Yüzüm yok sevgili seni aramaya... ' Yarınlara dair yaptığımız planlar yattı ' nasıl derim; sesim sesinde solarken...
..

Daha hissetmediğim
Duygularım var tenimde
Henüz yaşamadığım
Asklarım var kalbimde
Hala söyleyemediğim
Sözlerim var dilimde...

..

A slında hiç bir şey için yaşadım varsay
Y alnızlığa inat herşeyi ve beni yoksay
L üle saçlarına dolandığımı varsay
İ stersen kes at, istersen yoksay
N üks etmiş sevgim, o yüzden hastalık varsay

Y osun tuttu yüreğim, sensizlikden kaldım karanlıkda sen yoksay
..

Malesef yasamak zorunda kaldigim ve acisini
asla içimden atamadigim;
'benim neyim eksikti'
sorusunu binlerce kez kendime sormama,
neden olan olay..... ihanet


..

Tut elimi tut, ver bana cesaret,
Hapsoldum gönlüme, bitsin bu esaret.

Aç kapımı aç, beş boğumludur kilit,
Ben yalnız çıkamam, önümden sen git

Ver dosyamı ver elime gideyim,
..

Ruhumun gergefinde sen içli bir desendin
Her ilmeği atışta nakışı yine sendin

Öyle bir acı ile söktün içimden seni
İzi duruyor hala unutmadım buseni

Cesaret bulamadım belki de kaybederim
..

Bir dilberin gözlerinden geçerken
Ağlamalı gözbebeklerin
Kendi yangınını, kendin söndürmelisin
Seviyorum diyebilmelisin mesela
Utanmamalısın hislerinden asla
Gerektiğinde kal diyebilmektir marifet
Gitmek gerektiğinde, gidebilmektir cesaret
..

Nefretim esir eden imkansızlıklara Ve mutlulugu vadeden yalanlara. Sevinçlerin ısıtıtğı bir akşamda Donmak istiyorum acılarımla Ateş gibi isyanlar var yüregimde Dağılıyor umutlarım her çöküşümde Korku düşmanım olmuş gecelerde Sığınacak bir cesaret yok içimde Not-Bu şiiri besteleyerek youtube da yayınladım.Dinlemek isteyenler -esir harika bir amatör şarkı - yazarak dinleyebilirler.
..

Suçsuzluğun suç olduğu zamanlarda sevdim seni
Karanlık zindan oldu bana gözlerin
Sözlerinse bıçak
Vursan,saplasan tenime
Benliğim yok olacak
Deli rüzgarlarla okşadım tenini
Elimi uzatsam sanki yok olacak
..

Sana,
Sana,
Ve yine sana.
Bu siirler sadece,
Yalniz sana.
Elbet cesaret gelir bana,
Haykiririm askimi,
..

Yalnızım… ilk defa bu denli açık yazıyorum bu satırlara… hayret ediyorum kendime, cesaretime gülüyorum… neden aldım bu kalemi elime bilmiyorum… içimdekileri neden yazasım geldi birden bire ben de anlamıyorum…
Ümitlerimi arıyorum kendimi kaybettiğim zamanlarımdaki gibi… ve ilk kez korkuyorum… çaresizliğimle yitirdiğim inançtan, belki de yalnızlığımdan… korkuyorum çünkü bu hayatta yalnız olduğumu biliyorum… elimi uzatınca tutacak, yere düşünce kanayan yaralarımı ‘kızım’ diye saracak kimsem yok… gözyaşlarım, acılarım ve içime sığmayan gençliğimle bir başınayım…
Özlemlerim çok benim saklayamadığım… sevgiye, şefkate ve aileye olan açlığım büyüyor git gide… şimdi böyle konuştuğuma bakmayın, eskiden bu kadar karamsar değildim… çünkü o zamanlar eksikliğini hissetmediğim şeyler vardı elimde… ne getireceği belli olmayan kader, yeri geliyor yersizce elimizdekileri de alıp götürüyor… onlar kayıp giderken avuçlarınızdan siz sadece izliyorsunuz…
çaresizlikle Baş başa kalınca uyandım ben de pembe gözlüklerimi takıp uyuduğum rüyadan… geçmişim de kalanları bir kıvılcımı körüklemek kadar aptalca buldum hep… korktum onlarla yüzleşmekten… içine düştüğüm bataklıklarda bile, yıldızlara bakmaktan vazgeçmedim… karanlığa sığınan yalan dolu insanlardan, ümit ışığına tutunmayı başarmıştım…
çarelerim tükendiği zamanlarım da oldu zamanında… böyle anlarımda inandım tek çarenin içimdeki ben olduğuna… çok geç olsa da tanışmıştım sonunda hayatla… iyi yüzünü görmek nasip olmasa da şu gönlüme, çoğu zaman vicdanının sesini de duyabilmiştim çok uzaklardan gelen çocuk sesleri gibi…
şimdi ümit biriktiriyorum kaybolan yıllarımda… tekrar kalkmak için ayağa cesaret tohumları ekiyorum, kuruyup giden gençliğimin bahçelerine… korku var hala yüreğimde ama, ben de uyandım artık uyuttuğunuz yalanlarınızdan… açıldı gözlerim sayenizde…
madem bir oyun oynuyoruz, atın zarları, çevirin kartları… çünkü artık ben de varım.. kaybedebileceğim her şeyi hayat aldı zaten, kalmadı hiç bir şeyim… tek bir servetim var bu masaya koyabileceğim… vazgeçtiğimi sandığınız geleceğim… bu kumarbaz dünyanın sahtekar insanlarıyla oynayacağım son oyun olacak… ve bu sefer üzgünüm baylar, merhamet beslemiyor kalbim uzun zamandır, gözleriniz şaşkınlıkla dolacak… yanacak canınız, benim içimdeyse bir hayat doğacak… alıştırsanız iyi olur kendiniz şimdiden … çünkü intikamım ölümle dans ediyor olacak...
..

Yüzüne Bakmaya Cesaret Edemediğim Sana Sesleniyorum

Ölümden Öte Sevgilim Sana Sesleniyorum...

Tek Yaşama Kaynağım Sana Sesleniyorum


..

Kalem dilim dilim dilim ol da yaz bana,
Bu...Bu korkan aşığa
Ateşim ol da yak beni bana,
Yandır mum gibi, erit beni bana
Bir ah çeksem kimler duyar beni
Duyanlardan kim anlar beni

..

Hadi filmi başa saralım.
Sen yine erişilmezi oyna.
Bense; sana sevdiğini söylemeye çalışan,
Ama buna cesaret edemeyen,
Gözlerine bakınca tüm bildiklerini unutan aptal aşığı...
Ve bu kez kesinlikle sana erişmeme izin verme!
Büyük oyna rolünü, sıradanlaşma!
..

Gözün son demeti
Baktığı yanık diyarlar.
Her ne zaman ki illeti
Sökende çekik bağırlar,
İner kalkar ufuklara
Cesaret denen kuvvetle.
Sen ol her zerresini
..

Vazgeçmek zor değil, vazgeçtiklerim bunu bilir demiş şair…ve devamında vesair.

Hep geride kalan vazgeçilen bilir zaten bu duyguyu, avuçlarını açınca kelebekler uçacakmış gibi durur, öyle kaybolur gider hayatından. Hep diken üstündedir giden oysa, asıl vazgeçen kendi değilmiş gibi beklerde durur… bir ses, bir seda, bir mesaj

Oysa geri almak zordur bir şeyleri, keşke saatleri geri alabildiğimiz gibi alabilseydik bazı şeyleri geri, zamanın kendisini mesela, yaşananları, unutulanları, geride kalanları…

Oysa bir gölge gibi yanındadır vazgeçilen, nereye gitsen seninle, lakin dokunamadığın bir biçimde… hep içinde.
..

Hangimizin cesareti var? gerçeklerle yüzleşmeye;
Hangimizin?
Kendimize dahi yalan söylemiyor muyuz? ! !
Bilmem; kaçımızda o yürek var?
Acılarımızın üzerine sünger çekmeye...
Hangimiz, bir yalanın içinde dolaşmadık? ...
Hangimiz, kırık kalpler lotosunda kupon oynamadık? ! ! !
..

Bir martısın sen , özgürlüğüne düşkün
ama denizinden kopamayan...
Bir şiirsin sen , herkesin bildiği
ama kimsenin yazmaya cesaret edemediği...
Bilinmedik bir kumsalsın sen ,
Ayak basmak için can atılan...
Bir bebeksin sen ,
..