CESARET ŞİİRLERİ

Yüreğimde bir ağrı sebebini bilmediğim yüreğimin ta içinde Bir yük var bi türlü kaldıramadığım ağırlığını sırtımda hissettiğim Bir sevgi var bi türlü gözle göremediğim elle tutamadığım Ve bir türlü yaşıyamadığım Bir cesaret var hala anlıyamadığım bir türlü sana gösteremediğim Bir his var içimde beslediğim ve sadece sana ait olan sahibi tek olan Sana vereyim dediğim bi kalp var elimde cam kutuda ve hala Senin için atan senin için yaşayan...
..

Seziyorum.Bir süre sonra bırakılmışlık kokacak ellerim,dudaklarım.İçimdeki senden mi yoksa yaşlandığımdan mı bilmem insanlarla aramdaki uçurum büyüdükçe büyüyor.
Evinin sigara kokusu sinmiş yastıklarını,sırrını hala vermediğin çayının tadını, gitmek zorunda olduğum kısa zamanlarda kokun üzerimde kalsın diye sana sıkıca sarılışlarımı özlüyorum.Felaketimizi özlüyorum.Aslında ne kadar yalnız olduğumuzu düşünüyorum.Severken,içerken,konuşurken,
özlerken,susarken,sevişirken hepsinde yalnızız.Sence Adem mi zorlamıştı Havva’yı yasağa, yoksa Havva zaten haram mıydı Adem’e.Kendince kendine ait bir dünya yaratıyordu Adem.Kelebek dedi Havva korkarak.Kelebek ve mum.Sonra şeytan girdi araya kasılarak.Zafer kazanmışlığın sarhoşluğuyla.Ne haram kaldı ortada ne de yasak.Yıkılan tabular üst üste yığıldı,yakıldı.İçimde seninle ilgili karar veren iki zat var hala.Birini idam gelince asılacaklar listesinin başına koydum,diğeri evimin baş köşesinde.İdam edilecek zat erken gelmiş yaz sıcaklığı derken sana diğeri güneşin ısıtamadığı İskandinav kentlerine benzetirdi seni.İki zatta acı çekiyor,ikisi de birbirinin acısını anlamıyordu.Ben İstanbul gibi hem ölümü hem yaşamı hissediyordum.Zaten bu kentte gerisini düşündürmüyordu insana.Göz göze gelmek göze almaktı ya hani o evreyi çoktan geçmiştik biz.İçerimde sevdiğim dışarıda hiç kimsemdin.Birbirimiz hakkında o kadar az şey biliyorduk ki.Sen sormaya cesaret edemiyordun ben sorsamda cevap alamıyordum.Birbirimizin hayatlarının nöbetçisi olamayacak kadar yasaktık.Artık yazmaya başlamıştım.Yazmak diriliği sağlıyor aynı anda öldürüyordu.Sana sorduklarımı yazılarımda cevaplıyordu idam listemin başındaki.Diğeriyle sevmelere giderdik hep.Ama martta ağlamayı da bilmeliydi insan.Listemin başındakinin en iyi öğrettiği şeydi bu.Bu aralar öksüz şiirlerin sahiplerini arıyorum sümbüli havalarda.Sende yitiyorsun.Şairlerin hepsi mi karanlıktı? Onları okudukça sen aydınlanıyorsun.Okudukça yitiyorsun.Ne kadar acul davranıyordu bana hayat.İki zatı dinleyip karar vermek o kadar kolay mıydı? İdamlık zat hep kuşkucu diğeri tedirgindi.Tedirginliği doğal sayıyor diğerini bağışlayamıyordum.Dedi ki idamlık olan vücudu üstü başı her yeri zehir.Zerk edecek diğerleri gibi ve senin yazdıklarında öksüz kalacak.Tek farkın senin yazdıklarını arayan kimse olmayacaktı.Gerçekten bu kadar mı kötüydü? Katil olmaktan korkmaya başladım.Biraz daha az konuşsa…Zaten idam edilecekti.
Senden gitme vaktim geldi.Evine serdiğim tüm yaşamımı topluyorum yavaşça.Yorganının üstüne bıraktığım sevmelerin,kırmızı koltuğunda bıraktığım anılarım,kelebek ve mum.Reddi miras eylemezsen sana bırakıyorum.İdam edileceğin son arzusuydu bu.Şairlerin karanlık dünyasında kaybolmaman dileğiyle...
..

coşkuyla yaşananlara kaza dediğimizde canımız yanmaya başladı. önce acıyla sonra şefkatle silahlanabildik. mühimmatları tanıdık, samimiydik. savunmayı öğrendiğimizde hatırladığımız pek az insanın gerçek olduğunu bildik. epey vakit geçirdik.
yüksek sevgi ya da nefret ihtiyacıyla başa çıkabilmek için
insanın içi dışına çıkmalıydı.bu cesaret gerektirirdi, kolay iş değildi. işlem sırasında akla gelmedik beklenilmeyen yığınlar oluşuyordu. yığının muhteviyatı çeşitlilik gösteriyordu.bu savaş halinde sıkılganlar ya da saldırganlar birbirine üstünlük sağlayamıyor, kazanan bilinemiyordu. eşitlik çok nadir ve değerli bir şeydi.
tam olarak kişinin elinde olmayan bütüne ait ama kişilere özeldi.
biraz daha matematik ile etliye sütlüye karışmayan az biraz geridekileri önemseyen bir yönetim şarttı. fakat herkes istisnasız imtiyaz belgesi istiyordu. herkes durmadan kaybediyordu.
ben kalbi açık bir bencilim, açgözlüleri ve pısırıkları sevmez, coşkuya inanırım. ve şaşkın bir işbirlikçiyim,
ben evrime inanıyor muydum?
..

anlatmak zordur kelimelerin içinde boguldugunda,
ya da anlamaya çalişirsin kelimelerin içinde boguşarak,
acitsalar da canini,yaralasalar da yüregini,
söz agizdan çikmiştir ve söz agizdan bir kere çikar...

neden insan daha fazlasini ister? sevmek sevilmek parayla degil ki,bir zamanlar havayla,su gibi.. şimdi hava da,su da para..bence sevmek sevilmek te para olmadan başlamaliyiz degil mi sevmeye! yoksa bunlar da mi oldu para... bitti mi sevgiler,yalniz mi kaldi sevgililer gülhane parkinda... bilinmezdir ki sevmek dünyanin en güzel şeyi,
ama inat edecekler.. sevmeyin tamam ama,elbette seven insanlar da...
..

Sert mizaçlı, hiç gülmeyen bir adamdı
Küçük, bahçeli bir evde yalnız yaşardı
Çocuklara içi giderek bakar,
Yine de huysuz ihtiyarı oynardı
'Nasıl bilirsiniz' deseler 'iyi' diyen bir Allah'ın kulu çıkmazdı belki,
Kendi halinde huysuz bir ihtiyardı işte...
Belliki hayat basamaklarında noksanları vardı.
..

sevgi varkende yaşanır ayrılıklar
hoşçakal der dilin yüreğin sızlar
sebep ne zamandır ne de şartlar
yeni bir dünya vardır önünde
yeni bir masal..
korkarsın elinde değil korkarsın
durulsun istersin hayat
..

Bir tesadüf,
Gözlerimle gözlerinin buluşma hikayesi...
Sonbaharın sonlarında
Grileşen denizin yanındaki parkta...

Bir tesadüf,
Yapraklara adanmış bir ömrün hikayesini
..

Birgün karsima çikma cesaretini bulursan,
Çek silahini beni kalbimden vur.
Çünkü seni sevdigimi,
Seni özledigimi,
Sana cesaret edip söyleyemedim,
Senden simdi utaniyorum.

..

Ufacık bir bebeğin
Annesini emmesi gibi
Tutmuşuz biribirimizin göğsünü
Içimizdeki o kimseye vermeye bile cesaret edemediğimiz
Sevgilerimizi emiyoruz yanyana
İşte burdan çıkıyor,
Ben senin oğlunum, sende benim kızımsın aslında.
..

Ben yalnız dans ederdim
Ve sen ne zaman elimi tutsan
Tökezler, yere düşerdim.
Düşün!
Ne cesaret!
Bir dansı bile beceremeyen ben!
Seninle bir ömür hayal ederdim!
..

Bir sevdaya düşütü mü gönül, gül kokusunda tadar her çileyi, artar ruh sıcaklığı her nefeste. Sevgili ister uzak,ister yakın olsun; öyle bir yangınla yanar ki hasret iliklerine kadar işlemiş, özlem bütün varlığını çepeçevre sarmıştır ya... sevmiştir bir kere gönül uslanmaz.
Kavuşamayacak olmaktır en acısı, hele birde kanına girip de üstüne saldılarsa sevdiğini gel de çek bu çilenin öfkesini. Sevdalara inat etmiş zulüm türküsü besteleyen nice sultan vardır yalnız adı sultan olan. gözünü aşka dikmiş nice vicdan vardır adı vicdan olan. Bir ayrılık bestesi tüm yüreğini sarmıştır çepeçevre; ya sevgili yüz çevirip gitmiştir, ya birileri ayırmıştır, bir yalanla hileyle kahpece... Oysa yürekte ki o büyük yangın hiç sönmeyecek sevda hiç bitmeyecektir. Bırak sevda kazansın sevda hakim olsun yüreklere, gönüllere.
Kim bilir hangi hayallerle bezemişti yüreğini Mecnun! kim bilir ne güzel bir yuvası olacaktı Ferhat’ın ve Şirin ne güzel analık yapacaktı çocuklarına. Bırakmadılar Aslıyı Kerem’ e, Kays’ ı Leylasına. Yinede tükenmedi sevgileri, bitmedi aşkları, tutkuyla sarıldılar umutlarına, feda ettiler sevgi uğruna, sevgili uğruna ömrü... Sevdanın zaferi için koştular Azrail’in kollarına.
Ne pes etmez, yenilmez duygudur sevgi, aldırmaz gül ‘ ün dikenine, aldırmaz aşkın yakanına. Bir cesaret yumağı olur insanın yüreğine “koş” der; ölümde olsa yolumun sonunda “canana koş”. Duvarlar gerilse de önüne, engelle atılsa da yoluna sıkı tut beni ve koş. Koş ki ey gönül ben kazanayım. Koş ki ey insan sevda kazansın!
Nicedir bir ateş yanar içimde, bir sel ki gözlerimden boşalan ve ant içtim sevdamı zaferle buluşturmaya, sonu kahırda olsa, çileye bulaşsa, acıda olsa sonu sevdaya koşuyorum hiç durmadan. Nice sevdalıların gönlünü ayna yaptım gönlüme. Öyle bir sevdim ki öyle bir vuruldum ki daha ilk bakışımda meydan okudum ölüme. Sende uzat elini sevgili ellerime, yüreğini yüreğime yasla. Bir damla yaş düşmesin gözünden, mani olmasın hiçbir şey sevgine.Sarıl, aynı ateşle aynı aşkla sarıl ki...
Bırak Sevda Kazansın! ....

..

İstanbul

Sevgili koca bilge kent; anılarımın sürgün başkenti,Tarihin ve bilgeliğin kutsal coğrafyası,savaşların kavgalı denizini içinde saklayan kristal güzellik,yağmurlarında ruhumu yıkadığım duru isyanım,mahallelerinde aşka oynadığım,sokaklarında ise firari bir yalnızlığa cirit attığım sevgili yarim...

Koynunda yıldızlarına aşık olduğum bir sevda masalısın sen..Boğaza yakın birahenelerinde deniz yosunlarını hayal ettiğim biranın ekşimtırak tadı....Kalabalık meydanlarında güneşe yürüdüğüm,deniz otübüslerinde alemlere daldığım,soylu güzellik! ...Irak topraklara uçarken güneşi selamlayan yüksek yüksek teyyarelerinle yeryüzüne ufuktan gülüşünü görüyorum senin…sirkeci garından raylara uzanan tatlı serüven....Her müzesinde sanatın ve kültürün devrim motifleri…sevmek başkadır sende gülümsemek’te öyle...

Nasıl anlatsam seni bilemiyorum,galiba en güzel bir şair anlatabilir seni! benim gibi rakı kokusundan imrenen bir adam ne anlar istanbulun tanrı kokan güzelliğinden...Evet sevgili istanbul seni devrik ve kafiyesiz yazılarla anıyorum! Geceleri esin perilerinle seviştiğim bu fakir yalnızlığımla ancak bunu yapabiliyorum,bağışla! sevgili gökyüzüne bir kompozisyonla ellerimi uzatmak isteyişimde hep sen varsın düşümde,sana ilahi bir beste geçiyorum içimden,belki sesim yankılanırda cesaret bulurum,cennet iklimlerinde diye...Ah hiçbir şekilde adalarında körebe oynamadığımı bilsen de ağlasan bu yabancı halime....Eski bir keman konçertosu eşliğinde aziz ruhunun kanatlarıyla kız kulesine,aşka uçtuğum büyük gemi...Sen kanımı yüce bir edebiyat ve sanat zevki ile besliyorsun,teşekkürler yazıyorum uçurtmamı bıraktığım sonsuz ülkene...
..

Dünya insana emanet,
Çalışanlara bir hacet,
Ruhsuzlara bir esaret,
Bilgili ruha cesaret.

Her katre ilham kaynağı,
Her zerre eserler ağı,
..

Nice sultanların uğruna canlar verdiği,
Her asırda şairlerin aşka geldiği,
Kiminin hayalinde yaşayan bir vuslat,
Kiminin oyununda hayat bulan bir tirat.

Bazen cesaret olur uçar enginlerde,
Aşk olur bazen sürer gecelerce.
..

Nedir bilir misin, gerçekten sevipte söyleyememek sevdiğine
İlk önce nefes alışverişin hızlanır zamanı geldiğini hissettiğinde
Lakin cesaret edemezsin lal olur dilin baktığında gözlerine
Üzülürsün belki ama tekrar denemek istersin başka bir günde
Fakat o günlerde uzar gider sonu olmayan başka günlere
Eminim artık dökeceğim artık içimi yazarakta olsa sözcüklerle
Razısan sende söylüyorum işte sevdiğimi bakarsan ilk harflere
..

Sen ey bildik yabancılaşmanın en tanıdık yüzü
İlk telaşında davrandığın sürklaseyim ben
Karasızlığının kararın da unut bildiklerini
Ve say ki yüzünün kalbine yakın yerinde
Sıkça sayıklanan bir tik gibi sırıtıyorum sana
Beni acıktıracak suyun var mı senin

..

Pusu kurmuş kahpe sözler
Bu vatanı bölmek ister
Cesaret sizde ne gezer
Mağaralarda havlar hain itler
Dön de bak geçmişe
Burası şanlı Türkiye
Ezberle ulan it
..

Bugün, gene yağmur yağdı...
Yaralı yüreğime, gene hüzün olup çiseledi...!
Ve ben sensiz yürümeye cesaret edemedim...!
Sağnak sağnak Bulutlara eşlik etti kirpiklerim...!
İçim içim ağladım...
Ve içim içim kendimi yedim...!
Ben, yağmuru değil, Yağmurlar altında
..

Cesaret için saygımı gerekir
Yoksa ölüm çizgisinden geçmekmi

Gerçek Cesareti sağlayan enerji
çeşmeden akan iki damlamıdır
Yoksa sevgi alarak çarpan iki kalpmi

..

Hüzünlü bir sonbahar akşamında görmüştüm seni,
Sevginin, Gönül sevdasının hasretini çekerken sen gelmiştin yüreğime…
Ama sana açamadım duygularımı, duygularımı gizledikçe sen içimde hep bir sır olarak kaldın…
Cesaret edemedim konuşmaya uzaktan sevdim hep,
Uzakta ki sevdamdın benim…
Al yazmalım, dağ ceylanım ben seni hep sevdim, hep seveceğim…
Seni sevmek hayatın bana kestiği tek yönlü bilet,
..