Kim demiş duygular da eskir diye
Yıkılmaya yüz tutmuş bir evin eskimişliği gibi
Kim demiş anılar da unutulur bir bir
İnsanoğlu vefasızdır diye..
Oysa iç içe yaşamasan da
Her bir köşesine dokunup iz bırakmış olmasan da
Bilmesen de senden önce kimleri konuk ettiğini
Ve asıl sahibinin adını..
Onu yalnızca hayal etmen dahi
Kalbinin olanca derinliklerinde yaşamasına
Yeter de artar bile..
Kim demiş Aşk bir yalandır diye
O gerçek sevdalardan
Ayağını yerden kesen heyecanlardan
Dünyanın Onun varlığıyla döndüğünden
Çocukça o eylemlerden
Şiirlerin devriminden
Rüyalara sığmayan düşlerinden
Uykusuz gecelerden eser kalmaz diye..
Eğer adını en kutsal bir Dua gibi
Yazmışsa Yaradan alnına..
Yaşamının beklenmedik bir zamanında
Bırakmışsa bu ebedi Aşkı
Sönmeyen ilahi bir ateş gibi
Yüreğinin sahipsiz bakir otağına
Nasıl inanmazsın sen Aşka
Nasıl yanmazsın çerağ gibi
Her nefesinde..
Aklın unutur mu hiç Onu
Son nefesinde sayıklayacağın
Telefon numarasını…
Tülin Öztunç
Kayıt Tarihi : 19.10.2017 14:15:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!