Cennete vardım Şiiri - Ahmet Coşkun

Cennete vardım

Gül kokusu bülbül sesi
Gelir yârin hoş nefesi
Güvercin kırmış kafesi
Öldüm cennetemı vardım

Yâr oturmuş dizim dibi
Dudağımda baldan lebi
Görülmemiş böyle sevi
Öldüm cennetemı vardım

Elinde sevda kadehi
Dönüyor aşkın semahı
Gece etmiyor sabahı
Öldüm cennetemı vardım

Üstümüzde gökkuşağı
Yer kalmış bizden aşağı
Doluyor gönlün boşluğu
Öldüm cennetemı vardım

Coşkûnî