Ceylanım Şiiri - Ahmet Coşkun

Ceylanım

Dağlardan seke seke indiğin ova
Melül gözlerinden hüzünlü bir hava
Kim ürküttü kim yıktırdı sana yuva
Mest eden gözlerin nerde ceylanım

Sarmış göğü karadan kara bulutlar
Kurumuş yeşilleri çürümüş otlar
Bitmiş yüreğinde yarına umutlar
Su içtiğin pınarlar nerde ceylanım

Burada gezerdi ceylanın alası
Etrafında oynar dururdu balası
Seveni uğrardı sevdanın kalası
Gül gülistan diyar nerde ceylanım

Haylada, hele karaahmet haylayım
Ben şu dağların eteğinde yaylayım
Koymadılar koyun kuzuyu yaylayım
Kaval ağlatan sevdan nerde ceylanım