Cenneti Aşım Şiiri - Müslüm Bayram

Dillere destan güzelliğindir hak
Ruhumu dalgalandıran ey özgür kadın
Boğulurum bakışları girdaplarınla
Tufanlı esinti dalgalısın çok!
Kurbanı bağımlısıyım ruh hallerinin
Yatır kollarına sev… Her şeyden çok.

Zamana meydan okuyan güzelliğin dem
Yeter ki… Ellerinden sek içeyim
Başıma taç yaptığım taktığım sen
Dolsun boş kadehim mahzenlerinden
Ahu dilberim sonsuz sarhoşluğum
Eşiğine tek mest düşeyim.

Kapandığında bulutlar aydınlığıma
Karanlığıma şakıyan yaban gülüsün
Örtüsü güneşim taç yapraklarına secdem
Eğileyim okşayarak öperek koklayarak
Kavrularak ateşinle… Yanarak.

Seyredeyim göğünün derinliklerini
Ummanı gözlerinden haz alarak
Kırbaçlı girdapların işkence hanesinde başım
Yağayım sunağına gök gürültülü hıçkırıklarına karışarak
Sunayım nişanı pak akar yaşım.

Ve dindirdiğinde acılarımı sıyır
Sür! Şifalı göklerinden yarama giydir merhem
Dolunay (k)özünde ısıt sütünden içir
Doyur ruhumu... Vücudum haresi cenneti aşım.