Göremez cehennemi gören gözler;
Gamsız, acısız hayat sürer sanılır;
Kavgasız sanılır bütün insanlar,
Kent sokaklarında, sakin;
Adımlar atılınca telaşsız,
Sanılır insanlar kavgasız.
Oysa; ne fırtınalar, esrük rüzgarlar,
Ne görünmez cehennemdir yaşanan,
Suskun yargılar kanatlanır;
Ülküsü susmaktır gözlerin,
Insan acıyı sarınır.
Kara toprakta çimen yeşili;
Gül güzelliği oylum oylum;
Çiçek salınır dağ, bayır;
Cennet sanılır;
Halbuki çatlamıştır toprak;
Kara bağrında yara barınır.
Göremez cehennemi gören gözler;
İzi sürülemez kan çiçeklerinin;
Kan çanağı gözler dile gelir;
Anlayana söyler sözlerini;
Düşünceler renklenir;
Cennet ve cehennem biçimlenir.
Kayıt Tarihi : 23.12.2003 19:21:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)