Cennet Senindir Şiiri - Dursun Yelken

Bilmem düşte miyim yoksa hülyada?
Dilerim Tanrı’dan cennet senindir!..
Bana bu mutluluk yeter dünyada,
Dilerim sevgilim, cennet senindir!..

Bir sözünle aştın tüm engelleri,
Dümdüz ettin yokuş olan yolları.
Açtırdın kalbimde solan gülleri;
Kutlarım bir tanem, cennet senindir!..

Aşkımız küllerde sönen köz iken,
Karanlıkta görünmeyen iz iken.
Yaz ayında erimeyen buz iken;
Erittin aşkınla, cennet senindir!...

Sevilmeden sevmek ne zor imiş,
Bildim artık, sevilmek de var imiş.
Bu dünyada en tatlı şey yâr imiş;
Dilerim ceylanım, cennet senindir!..

Kemâle erdiğim çağlardan beri,
Hayal aleminde ararken yâri.
Buldum sultanımı, neyleyim gayri;
Dilerim sevgilim, cennet senindir!..

Cennetti zannettim kendimi sanki,
Şükrettim Tanrı’ya, hamdolsun çünkü.
Dünyada fazlası olmaz inan ki;
Dilerim cananım, cennet senindir!..

Esas mı söylersin, sultanım benim;
Ne desem şaşırdım, tutuldu dilim.
Hay ağzına sağlık canım sevgilim;
Dilerim ceylanım, cennet senindir!..

Gönlüm coşa gelip neşe saçıyor,
Solmaya yüz tutan güller açıyor.
Mazlumoğlu mutluluktan uçuyor;
Dilerim sultanım, cennet senindir!..

1998