Cennet Ölümde Gizli Şiiri - Faik Çelik

Belki; yarın gelirim
Teselliyi kaybettiğin yerde belirir gölgem.
Suskunluğa gömülü
Tam yirmi üç yıl.
Bekle
Göz açıp kapayınca umut olurum sende.
Belki; yarın vurulurum
Kimsesiz ve çırılçıplak düşüncelerde
Sana ait bir ölüm.

Belli mi olur
Keşkelerin kelepçesiyle dönerim sana.
Belli mi olur?
Pişmanlığın diz kapaklarımı acıtınca
Diz çökerim, ne dersin

Sessiz ve sakin nefes almadan
Belki;
Tiksindiğim zamanın saniyelerinden sıyrılırım.

Sorulacak bütün sualleri geçerek
Cehennem kapıları sonuna kadar açılır.
Cennet kimin umurunda
Cennet zaten ölümde gizli

Dirilirim sende
Dirilmeyi arzu ederek, belli mi olur
Belki; Faik 'faik' olmayı bırakır.
Kol kanat gerdiğim ruhumu acıtman için
Sana teslim eder
Yani; işkencenin kendisine.
Cennet kimin umurunda
Cennet zaten ölümde gizli

Belki; yarın gelirim
Ölüm ile birleşen ölümsüzlüğün sınır kapısında.
Sol elimde ateş, sen ve ruhum
Sen beni avuçladın, ateş seni
Yani cennet ikimizi kucakladı
Cennet kimin umurunda
Cennet zaten ölümde gizli

Sözü meclisin kapılarına mühürleyen
İki memur melek
Hangisi hangi omzumda
Hangi yükün altında.
Günah mı, sevap mı?
Cennet kimin umurunda
Cennet zaten ölümde gizli