Cennet Avcıları Şiiri - Lütuf Sözbir

Cennet Avcıları

Seyre dalmışken Âlemi

Çağıl çağıl,
Bir çay kıyısında unutmuşum gölgemi

Mevsim bahar,
Vakiterden lale sonu
Dudaklarıma çalınan kiraz kırmızısı
Bilumum canlı üreme telaşında
Nedensiz bir çarpıntı kalpte
Velhasıl cennete öykünmekteyken yeryüzü

Bir kuş gagasında son bulan yaşama
Dalında kırılmış goncaya hüzünlenen!
Ve
Aynı göğün altında;

Tekbir sesleriyle kafa kesip, yürek sökenler
Reyhan kokularını bastırıyor kan kokuları
Ah, diyorum tanrı biraz daha yükseltiyor cennetin duvarlarını
Sabrımız mıydı sınanan yoksa vicdanımız mı?

Sığdıramıyorum hisleri kelimelere
Hangi korku filimi korkutabilir çağım insanını
Bilemedim,

Ne desek boşuna gitmiyor kimsenin hoşuna
Kindar nesliniz hayırlı olsun efendimiz!

Ben hiç anneme sığınmamıştım ki
Hep yetmiştim kendime...

Şimdi;
Bir Dali resminde kaybolmak istiyorum!