Hayalinle yaşayarak geldim bu zamana
Hep birlikteyiz,yan yanayız şuanda..
Ama nedense bişey eksik burada
Çünkü sen yoksun yanımda
Keşke sende burda olsaydın
Tıpkı onun gibi bir anda
Hayatıma girdin
Farkına varamadan alışkanlık yaptın...
Hem mutlu anımda,hemde mutsuz anımda
Yanımda olmanı istedim..
Alışmak kolaymıydı zannediyordun...
Senin gibi taş kalpli olamadım
Hiçbir zaman üstüne gül koklamadım
Ama sen bna sadece dikenini batırdın
Kalbimi kırdın,bende kötü anılar bıraktın
Alıştım artık...
Hayır! Kandırıyorum her defasında kendimi
Ne zaman kursam bu cümleyi
Alıştım artık...
Her bir kalp kırılması sonrası
Tecrübesi olanlar ''Zaman'' dediler
Alışırsın, alışacaksın buna mecbursun
''Zaman'' zaten sana bunu yaptıracaktır nasihatında bulundurlar
Anlam veremiyorsun, idrak etmek istemiyorsun
İşine gelmiyor kabullenmek
Kendini hep aynı yerde bulduğun olmuyor mu
Boşlukları doldurmak adına mücadele ederken
Bir mücadele hep baki sonu gelmeyen
Biterse sonu nereye varacak bilinmeyen
Huzur için hep kürek çekmek gerekti
Aşkın tarifi yoktur
Aşkın yaşı yoktur
Aşkın modu yoktur
Aşkın doğru zamanı yoktur
Aşkın saati yoktur
Aşkın yeri yoktur
Hiç çekinmedim söylemekten
Saklamadım saklayamadım asla
Sevdim dedim, seveceğim dedim
Taktik yapamadım senin yaptığın türden
Sevgimi oyuncak ettim ellerinde
İstismar edildim sana sevgim yüzünden
Bıraktım...
Veya hiç başladım mı?
Bırakmak için başlamak gerekiyormu ki?
Böyle bir mecburiyet mi var yani
Bırakmak için başlamasak olmaz mı?
Nisan ayı, bir ilk bahar akşamı
Unutamayacağım kesin o zamanı...
Yüreğim artık o kadar kurumuştuki
Kökünden kesilerek kurtuluşunu bekleyen bir ağaç gibi
Ümidini yitirmişti ve kendinden emindi
Artık hiç sevemeyecekti.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!