PAPATYAM
Bir hatıradır adın kırçiçeğim
Her bahar açarsın gönüllerde
Güle baktıkça çırpılmasın çiçeğin
sen istedikçe herkesin gönüllerinde
Koparıldıkça canın yanacak
BİR ÇAY KOY
Acılar cemre olmuş
Toprağa su diye düşüyorken
ağlama sen artık
Gönül özünle boğuşurken
gözlerinden ezgince süzülmesin
SENi ANDIKÇA
Beni sende
seni bende arıyorum
yağan bahar yağmurunda
seni buluyorum
sana bakıyorum sana koşuyorum
SENİN ADIN
Uzun bir süre oldu
zaman içerisinde gülmeyeli
kıytırık eski bir saat
bu gün doğum günün demiyeli
Çok uzun zaman oldu
SENSİZ OLMUYOR
Bir teselliydi bana meyler
Sönen küllü sigaram
sabahlarken yapışmış parmaklarımda
ezilmiş ruhum sarhoş ayaklarında
oturmuş sessizce beklerdim
SEVENLER GECE ÖLÜR
Kadehler parçalanır ansızın
Eserken sevdanın yelleri
Özlenen bir sevgilidir
Ağlayansa
yorgun yürek vurgunları
SON BAKIŞ
O ateş hiç sönmez
Hoyratça yüreklenir öfken
Adını son bakış koyarsın
Bir kez daha yeminle
Dilin dönmez ne maviye
SORMA
Ben yaşarım duygularımla
silenemeyen hatıralar
o mahsun yüzler
gecenin karanlık hüznü uykularımda
hazan olmasın yeterki yarınlar
ÖZLEYECEĞİM
Üşümesin yeterki hanımeli
düşmesin yaprak yokluğunda yere
Dalında solmasın gönül salınsın
kıskanırken hazan yeli tenimde
Har çatlasın durmasın yüreğinde
SÖYLE DENİZ
Ve sen gittin
o sokaklardan bir daha
hiç geçmemek üzere
önümde koca bir sahil
yanıbaşımda deniz kaldı
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!