KIZGINIM
Belki kendime
Belkide herşeye
Kıymet bilmeyen herkese
Neden olduğunu bilmeden
Nedensiz verdiğin acıya
KORKMA BENİM
Bir gerilla olsam şimdi
zafere koşarken çarpan yüreğim
Bin kez vurulsamda bir kez ölmesem
Başım düşerken ruhum bedeninde
yaralı ellerim pabuçsuz ayaklarım
MARALIM
Hani nasıl anlatayım
Her yanına puşt sürüsü inmiş
şehrimin karanlık sebebisin
Atarken saçlarını
Gecenin üstüne
NASIL GEÇER ZAMAN
Ağır ağır abi
Bir gözün yollarda diğeri uykuda
bir elin yüreğinde diğeri kulağında
Maziyi hatırlatan bir türkünde
öpülmüş dudaklarının renginin
NEREDEYDİN
Gözlerim gözlerini özlediğinde
bana gülmeyi değil
Ağlamayı öğretmiştin
Pişman olacağım başka yüzlerde
Sen kahkahalar ile gülerken
OLMUYOR
Öfkemi aklımca yenemiyorum
Hep sondan başlıyor
Tamda bitti derken
Gölgeleri çıka geliyor
Kaçkez yenildiklerim
OTUR SEYRET BENİ
Gel görki
ihaneti ağıtla harmanlayıp
çok hayaller gömdüm karanlıklara
bir kadeh rakı birde sigarayla
çok geceler yaktım gidişine
ÖYLE BAKARSIN İŞTE
Bitmeyen hepten bir hiç
Ya geçmişten gelen
Bir fazlalık
yada gidip dönmeyen
Bir eksik bu şehir
ÖZLEDİĞİM BİRİ VAR
Bu gün bir başka sabah
Rehavet gelmiş sanki kapıya
Evde bir sessizlik
içimde durağan bir yalnızlık
Bu gün meğer bayrammış
ÖZLENENİ ÖZLERKEN
Ah be hayat
Bir banliyö treni gibi geçtin
ha vardın ha yoktu izlerin
uzun uzun çalan şarkılarda
öylesine özlerken seni
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!